Κυκλοφορεί ένα ανέκδοτο τις τελευταίες ώρες και είναι: Κάθε Έλληνας πρωθυπουργός που άφησε καλό ή κακό όνομα, έβαλε την Ελλάδα κάπου: Ο Βενιζέλος στη Μεγάλη Ιδέα, ο Μεταξάς στον πόλεμο, ο Παπαδόπουλος στο γύψο, ο Καραμανλής στην ΕΟΚ, ο Σημίτης στην ΟΝΕ και ο Γιώργος στο ΔΝΤ. Έκαστος εφ’ ω ετάχθη δηλαδή.

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, αφού εδώ και μήνες αυτο που συζητιεται ,πλέον γίνεται πραγματικότητα. Ο Γ. Παπανδρέου έλαβε την οριστική απόφαση για ένταξη στον μηχανισμό στήριξης και η ενεργοποίησή του ξεκίνησε με την επιστολή Παπακωνσταντίνου. Η αρχή των παθών θα ξεκινήσει τη Δευτέρα με την έλευση του κλιμακίου του ΔΝΤ και με τα παζάρια που θα ξεκινήσουν.

Η επίσημη αίτηση για ένταξη στον μηχανισμό, το τυπικό δηλαδή της υπόθεσης, θα κατατεθεί ίσως και σε 15 ημέρες από τώρα. Τις επόμενες ημέρες θα πέσουν οι προτάσεις για τους όρους του δανεισμού, θα προσπαθήσει η κυβέρνηση να «μαλακώσει» κάπως τις επιταγές του ΔΝΤ και να τρενάρει νέο επώδυνο πακέτο. Αυτό θα γίνει πιθανότατα στις αρχές του 2011. Μέχρι τότε ίσως πορευτούμε με αυτά που έχουν ανακοινωθεί εκτός απροόπτου. Αυτό το απρόοπτο ακούει στο όνομα ασφαλιστικά ταμεία. Αν το καλοκαίρι κηρύξουν στάση πληρωμών και η κυβέρνηση αναγκαστεί να βάλει από τον προϋπολογισμό χρήματα τότε θα τιναχθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας στον αέρα. Τότε θα υπάρξει η παρέμβαση του ΔΝΤ και θα ξεκινήσει η μακρά και βασανιστική πορεία της χώρας προς το άγνωστο.